Camu Camu

Camu camu, czyli myrciaria dubia jest gatunkiem wolno rosnącego krzewu z rodziny mirtowatych, pochodzącym z tropikalnych, bagnistych lub okresowo zalewanych obszarów Ameryki Południowej i dorzecza Amazonki (tereny Peru i Brazylii). Jego wysokość dochodzi do 2–3 m wysokości.

Charakteryzuje się dużymi, „pierzastymi” liśćmi oraz małymi białymi kwiatami, zaś jego owoce wielkości cytryny są okrągłe o odcieniach żółtym, pomarańczowym, czerwonym aż po purpurowoczarny (ze względu na wysokie stężenie antocyjanów). Z kolei miąższ rośliny jest lekko żółtawy. Cechą wyróżniającą myrcarię jest wysoka zawartość witaminy C, dlatego też podejmowane są próby uprawiania jej na skalę przemysłową. Owoce camu camu stosuje się w produkcji tzw. „superfood”. Badania naukowe wykazały też, że miąższ rośliny obfituje we flawonoidy i przeciwutleniacze, z 30 związkami fenolowymi.

Wiele źródeł podaje, iż zawartość witaminy C w camu camu w 10 g wynosi nieporównywalne z innymi owocami - od 1000 do 5000 g i przekracza 56-krotnie ilość witaminy w cytrynie i 50-krotnie (wg niektórych źródeł nawet 60 razy) w pomarańczy. Jej ilość szacuje się na ok. 9 do nawet 50 g na kilogram masy świeżego owocu. Owoce camu camu to nie tylko kwas askorbinowy, czyli witamina C. To również źródło błonnika oraz związków biologicznie aktywnych - polifenoli, co czyni z nich surowiec o działaniu antyoksydacyjnym.

Każda część owocu – miąższ, nasiona, skórka, posiada właściwości przeciwutleniające. Roślina jest także dobrym źródłem składników mineralnych oraz witamin, m.in.: potasu, wapnia, cynku, żelaza, magnezu, manganu, fosforu, beta-karotenu, miedzi oraz witaminy A.

Do objawów niedoboru witaminy C zalicza się:

• spadek odporności organizmu
• szybkie męczenie się i senność
• bóle mięśni i stawów
• rozpulchnione i krwawiące dziąsła
• skłonność do występowania siniaków.

Dlaczego suplementacja jest tak ważna i czym grożą niedobory witaminy C? Powodują one wiele schorzeń: szkorbut (gnilec), anemię, brak apetytu, apatię, ogólne osłabienie, spadek odporności, zmęczenie, pogorszenie stanu psychofizycznego, z depresjami włącznie. Doprowadzają do pogorszenia stanu skóry (szorstkość, wiotkość, pojawianie się zmarszczek), trudności w gojeniu ran, stanów zapalnych błon śluzowych, bólu stawów i mięśni, powracających infekcji. Dochodzą do tego nieprawidłowości w przemianie kwasów tłuszczowych, łamliwość kości i osteoporoza, osłabienie naczyń włosowatych, częste mikrowylewy w różnych narządach, nadczynność tarczycy. Przewlekłe niedobory witaminy C sprzyjają też rozwojowi zmian nowotworowych i miażdżycowych, a także wzrostowi ciśnienia tętniczego. Ponadto, stwierdza się anemię wynikającą z zaburzonego wchłaniania jonów żelaza w układzie pokarmowym. Niedotlenienie komórek powoduje osłabienie organizmu oraz szybkie męczenie się podczas wysiłku fizycznego.

Witamina C jest niezbędna do prawidłowej syntezy kolagenu – największego białka organizmu człowieka. Kolagen występujący w skórze nadaje jej odporność na rozerwanie, uelastycznia oraz uczestniczy w procesie nawilżania i regeneracji skóry. W przypadku niedoboru witaminy C występuje suchość skóry, rany się długotrwale goją, pękają naczynka krwionośne.

Dostarczanie odpowiedniej dawki witaminy C jest zalecane każdemu, bez wyjątku, dlatego camu camu polecane jest każdej osobie dorosłej. Są jednak wybrane grupy ludzi, szczególnie narażone na jej niedobory, które z uwagi na tryb życia, pracy, bądź inne czynniki (np. ciążę i karmienie piersią) powinny szczególnie dbać o jej suplementację. Najczęstsze niedobory witaminy C występują u osób stosujących diety odchudzające, dlatego też powinny one pamiętać o odpowiedniej dawce kwasu askorbinowego.

Zwiększone zapotrzebowanie na witaminę C występuje też u osób pracujących fizycznie, czy poddanych trwałemu stresowi. Ważną grupę stanowią cierpiący na chorobę niedokrwienną serca, stosujący leki na bazie kwasu acetylosalicylowego oraz mieszkańcy miast, którym zagraża zanieczyszczenie środowiska.

Poza ww. camu camu to doskonały produkt, opóźniający procesy starzenia organizmu. Gładkość skóry, jej elastyczność oraz nawilżenie zachowana jest dzięki kolegenowi, w którego tworzeniu uczestniczy witamina C. To nie tylko piękna skóra, spowolnione procesy starzenia, ale także poprawiona kondycja włosów i paznokci. To nie wszystko – camu camu wspiera też redukcję masy ciała. Oferuje wszystko, o czym marzy kobieta.

Camu camu – ochrona mózgu i walka z chorobami neurodegeneracyjnymi

Spożywanie camu camu wzmacnia działanie układu odpornościowego. Zawiera karotenoidy (wśród których aż 45-55% to luteina), zmniejszając ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia, zmian nowotworowych (ma właściwości antymutagenne – zapobiega zmianom na poziomie DNA). Ponadto, wpływa korzystnie na narząd wzroku, zaćmę, chroni oczy przed rozwojem jaskry i związanego z wiekiem zwyrodnienia plamki żółtej. Ma zastosowanie w leczeniu astmy, przeziębień, obrzęków, zapalenia wątroby oraz zwyrodnieniowej choroby stawów, choroby zatok, płuc i oskrzeli. Związki czynne pomagają w ochronie mózgu i układu nerwowego przed chorobami neuredegeneracyjnymi, m.in. chorobie Alzheimera i demencji, chorobami zwyrodnieniowymi, takimi jak choroba Parkinsona.

W owocach myrcarii zawarty jest kwas elagowy o antyoksydacyjnym potencjale. Chroni komórki przed utlenianiem. Wspomaga pracę układu sercowo–naczyniowego, przyspiesza proces gojenia ran, ma działanie antymiażdżycowe. Ze stosowania camu camu wynika jeszcze jedna ważna rzecz - zmniejszenie odczucie zmęczenia umysłowego i fizycznego,  poprawienie pamięci i koncentracji. Camu camu może zmniejszyć ryzyko pojawienia się wyżej wymienionych chorób, opóźnić ich rozwój, złagodzić objawy.