Vilcacora

Vilcacora (Uncaria tomentosa) nazywana w Polsce czepotą puszystą to roślina z rodziny Rubiaceae, występująca w postaci lian, rosnących naturalnie w dżunglach Ameryki Południowej i Środkowej, dorastająca nawet do 10 m wysokości. Vilcacora znana jest szeroko w fitoterapii również pod nazwami: „uña de gato”, „cat´s claw” (koci pazur).

W Peru występuje na wysokości od około 500 do 800 m n.p.m. Rośnie na terenie górskim, pokrytym lasem tropikalnym. Roślina ta wymaga bardzo specyficznych warunków klimatycznych i glebowych, a takie właśnie posiadają tereny górzyste w Peru.

Niezwykłe lecznicze właściwości zioła wykorzystywali już Inkowie, zamieszkujący Peru. Do ziołolecznictwa stosowane były wszystkie części rośliny - liście, kora, korzeń, kwiaty, nasiona oraz owoce. Źródła podają, iż uważana jest za „najlepszą prozdrowotną roślinę na świecie”.

Od dawna nosi miano „królowej amazońskiej dżungli”, będąc remedium na wiele chorób, z uwagi na zawartość substancji adaptogennych. Niektórzy przekonują także, że koci pazur to lek na cukrzycę, nadciśnienie tętnicze, reumatyzm, a nawet raka. Wskazuje się jego działanie na układ odpornościowy, niwelowanie stanów zapalnych, rematyzmu, wrzodów.

Suplement diety Vilcacora zawiera alkaloidy (hirsutyna, hirsuteina, dihydrokorynanteina), które ze względu na budowę chemiczną nazywane są alkaloidami indolowymi i które pozytywnie wpływają na układ odpornościowy. Zawiera także inne związki, takie jak flawonoidy (taniny i procyjanidyny), sterole i terpeny (kwasy ursolowy i oleanowy) oraz farmakologicznie czynne garbniki (polifenole): taniny i procyjanidyny.

Te naturalnie występujące związki mają istotne właściwości odżywcze. Są silnymi antyoksydantami, chroniącymi komórki przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. Flawonoidy, a zwłaszcza taniny wpływają pozytywnie na motorykę jelit i dróg żółciowych, ich wartości smakowe pobudzają apetyt.