Graviola

Graviola (Annona muricata, guanábana) to roślina z rodziny Annonaceae, znana także jako: Annona macrocarpa, A. bonplandiana, A. cearensis, Guanabanus muricatus, zaś w Polsce jako flaszowiec miękkociernisty. W warunkach naturalnych jest ona 5-7-metrowym wiecznie zielonym drzewem o dużych, błyszczących, liściach w kolorze ciemnej zieleni, z żółto-zielonymi owocami w kształcie serca o średnicy 15-23 cm, rosnącym na terenach Ameryki Południowej, Afryki i Oceanii. Zioło stosowane jest głównie przy infekcjach pasożytniczych i nowotworach, wykorzystuje się także jego właściwości uspokajające i przeciwskurczowe. Jest to roślina o niezwykle długiej tradycji ze względu na swoje właściwości lecznicze, która za wartościowy środek leczniczy w medycynie południowoamerykańskiej uważana jest od tysięcy lat. Indianie w Ameryce Południowej oraz peruwiańscy szamani wykorzystywali do celów leczniczych wszystkie części drzewa (korę, korzenie, łodygi, liście, owoce i nasiona).

Poszczególne części gravioli zawierają różne ilości grupy chemikaliów, uważanych za biologicznie czynne (są to annonaceous acetogenins). W tradycyjnej medycynie ziołowej gravioli przypisywano właściwości: przeciwrobacze, przeciwpasożytnicze, przeciwgorączkowe, uspokajające, przeciwskurczowe, hipotensyjne, przeciwdrgawkowe. Choroby serca, wątroby, zapalenie stawów, astma to nie wszystkie wskazania, gdyż prowadzone od kilkudziesięciu lat badania gravioli potwierdzają, że fitochemicznie roślina bogata jest w różnorodne laktony i alkaloidy izochinolinowe.

Graviola jest rośliną o dużym potencjale adaptogennym. Zawiera naturalnie występujące substancje o działaniu przeciwzapalnym, antyoksydacyjnym i wspierającym odporność takie jak: acetogeniny, alkaloidy, flawonole, fenole, cyklopeptydy, olejki eteryczne. Graviola jest też bogata w następujące mikroelementy: potas, wapń, sód, miedź, żelazo i magnez. To powoduje, że zioło posiada ogromne właściwości odżywcze. Szczegółowe dane znajdują się w treści załączonej ulotki.